Ο «Ευρωπαϊκός Πυλώνας Κοινωνικών Δικαιωμάτων» (2017) υποστηρίζει «το δικαίωμα σε ποιοτική και χωρίς αποκλεισμούς εκπαίδευση, κατάρτιση και δια βίου μάθηση για τη διατήρηση και την απόκτηση δεξιοτήτων που επιτρέπουν [σε όλους] να συμμετέχουν πλήρως στην κοινωνία και να διαχειρίζονται με επιτυχία τις μεταβάσεις στην αγορά εργασίας», καθώς και το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες να έχουν πρόσβαση σε «... υπηρεσίες που τους επιτρέπουν να συμμετέχουν στην αγορά εργασίας και την κοινωνία, και σε ένα εργασιακό περιβάλλον προσαρμοσμένο στις ανάγκες τους». Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (2020) αναφέρει ότι περίπου 1 στα 6 άτομα ηλικίας 15 ετών και άνω έχει κάποια αναπηρία και γενικά, το ποσοστό αναπηρίας αποτελεί το 25% του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ. Παρ' όλα αυτά, μόνο το 50,6% των ατόμων με αναπηρίες εργάζονται, σε σύγκριση με το 74,8% των ατόμων χωρίς αναπηρίες. Παρ' όλα αυτά, οι γυναίκες με αναπηρίες, τα νεαρά άτομα με αναπηρίες και τα άτομα με υψηλές ανάγκες υποστήριξης είναι πιο πιθανό να αποκλειστούν από την αγορά εργασίας. Ένα μεγάλο μέρος των απασχολούμενων ατόμων με αναπηρίες έχει προσωρινή εργασία. Όπως σημειώνει η ΕΕ για τα στατιστικά στοιχεία για την αναπηρία, ο κύριος λόγος που εμποδίζει τα άτομα με αναπηρίες να αναζητήσουν εργασία είναι η έλλειψη εκπαίδευσης και κατάρτισης. Η Στρατηγική για τη Νεολαία 2019-2027 τονίζει ότι «Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στους νέους που κινδυνεύουν με περιθωριοποίηση λόγω πιθανών πηγών διακρίσεων, όπως η αναπηρία. Η κατάρτιση σε δεξιότητες απασχολησιμότητας μπορεί να έχει σημαντικά οφέλη, καθώς θα επηρεάσει σε προσωπικό επίπεδο, όπως: Αύξηση της αυτοπεποίθησης μέσω της απόκτησης δεξιοτήτων, Ανάπτυξη στόχων και φιλοδοξιών και Ένταξη, καθώς και σε επαγγελματικό επίπεδο, καθώς θα αυξήσει τις ευκαιρίες που προσφέρονται και θα αναπτύξει τις επαγγελματικές τους προοπτικές».